พ. : กราบนมัสการหลวงตาครับ จะทิ้งผู้รู้ ทิ้งจิตที่มันออกรู้ทุกสิ่งได้ยังไงครับ
ทุกสิ่งคือจิตสร้างขึ้นมาเป็นอาการต่าง ๆ เกิดแล้วก็ดับไป "ขันธ์ห้า" ก็แค่เกิด ๆ ดับ ๆ ตามเรื่องตามราวของเขา
ตัวอวิชชาแท้ คือ "จิตผู้รู้" นี้ ผมหาวิธีมาปล่อยเขาจนฟุ้งซ่าน ตอนนี้หยุดที่จะไปปล่อยอะไรทั้งนั้น ปล่อยให้ธรรมชาติเขาปล่อยกันเอง ไม่เข้าไปได้... ไปมี... ไปเป็น... กับสิ่งที่ถูกรู้ และผู้รู้
ภายนอกวางไปหมดแล้ว เหลือแค่ตัวมันเองวางตัวมันเอง ขอโอกาสเรียนถามหลวงตาครับ
หลวงตา : “การปล่อยวางผู้รู้”... ด้วยการไม่มีผู้ยึดถือ และ ไม่มีผู้ปล่อยวางผู้รู้
ไม่เหลือแม้ผู้ปล่อยวาง
ไม่เหลืออะไรยึดถือแล้วก็จะสิ้นสงสัย ไม่ถามใคร
ถ้ายังสงสัยแสดงว่ายังมีสิ่งที่ยังไม่ได้ปล่อยวาง
เมื่อไม่เหลืออะไรยึดถือแล้ว ก็จะสิ้นสงสัย ไม่ถามใคร
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากปุจฉาวิสัชนา
6 พฤษภาคม 2564
แนะนำสื่อธรรมที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม
ประชาสัมพันธ์สื่อธรรม : ไฟล์เสียง วีดีโอ และโอวาทธรรม เรื่อง “พบผู้รู้ ปล่อยวางผู้รู้”
http://www.luangtanarongsak.org/home/index.php/2017-10-14-13-20-39/2020-02-06-08-06-17/item/4814-dm-info-03
~~~~~~~~~~~~~~~
