“ตัวรักษาดีแล้ว ได้ชื่อว่าเป็นผู้แต่งความสุขให้ตน
นั่นแหละเรียกว่า "ตนมีที่พึ่ง" ปัจจุบันก็ไม่มีความเดือดร้อน
แต่งทรัพย์สมบัติให้ตน สมบัติภายนอกมากมาย ไม่มีความยากจน
ตบแต่ง "มนุษย์สมบัติ" ให้ตน สมบัติภายนอกมากมาย ไม่มีความยากจน ตบแต่งมนุษย์สมบัติให้ตน
ตบแต่ง "สวรรค์สมบัติ" ให้ตน ตบแต่งเอาเองรักษากาย วาจา ใจ ของตนให้บริสุทธิ์ ไม่แตะไม่ต้องสิ่งอันหยาบช้าเลวทราม
ศีลห้าก็เป็นมนุษย์สมบัติ เป็นสวรรค์สมบัติ
ศีลแปดก็ดีเป็นมนุษย์และสวรรค์สมบัติด้วย
ก็ใครเล่าแต่งเอาให้ ก็เรานั่นแหละแต่งเอาเอง ใครจะทำให้เราได้ พระพุทธเจ้าเป็นแต่ผู้สอนมันก็แม่นเรานั่นแหละ ครั้นทำบ่ดีก็แม่นเรา เพราะเหตุนั้นให้รักษาให้มันดี ที่ไม่ดีอย่าไปทำ
พวกเรานี่มันสับสนปนกันนี่ ทั้งดีทั้งชั่ว มันจึงสุขก็ได้ ทุกข์ก็ได้ เอาอยู่อย่างนั้นแหละ ได้รับทั้งสุข ได้รับทั้งโทษ เพราะสับสนปนกัน…”
โอวาทธรรม
หลวงปู่ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู
(พ.ศ. ๒๔๓๑ -๒๕๒๖)
ที่มาโอวาทธรรม : fb : ธรรมะพระธุดงคกรรมฐาน สายบูรพาจารย์หลวงปู่มั่น ภูริทตฺตเถระ
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2568533316533274&id=222682614451701
ที่มาภาพหลวงปู่ขาว วาดโดย : เทอดศักดิ์ พลซา
~~~~~~~~~~~~
หลวงตา : ขอนอบน้อมแด่พ่อแม่ครูอาจารย์
สมบัติของผู้ประเสริฐ ได้แก่
"ศีลสมบัติ"
"อาจารสมบัติ" คือ ความประพฤติดีงาม
"ทิฏฐิสมบัติ" คือ ความเห็นชอบตามอริยมรรคมีองค์แปด จนถึงสัมมาญาณ สัมมาวิมุตติ
"อาชีวสมบัติ" คือ หาเลี้ยงชีวิตชอบ กายสุจริต วาจาสุจริต จิตใจสุจริต
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรม
21 พฤศจิกายน 2562
~~~~~~~~~~~~~~~
