ขณะจิตใดที่รู้แจ้งถึงใจว่าเป็น “ใจที่ได้แต่รู้”
ไม่อาจคิดปรุงแต่ง เจตนา จงใจ ตั้งใจ พยายาม
บ่นพากษ์อะไรได้ ไม่อาจขยับ ไม่เกิดดับ
แล้วจะเป็น “ปัจจัตตัง” เอง
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากปุจฉาวิสัชนา
13 มีนาคม 2562
Search
โอวาทธรรม Archive
ขณะจิตใดที่รู้แจ้งถึงใจว่าเป็น “ใจที่ได้แต่รู้”
ไม่อาจคิดปรุงแต่ง เจตนา จงใจ ตั้งใจ พยายาม
บ่นพากษ์อะไรได้ ไม่อาจขยับ ไม่เกิดดับ
แล้วจะเป็น “ปัจจัตตัง” เอง
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากปุจฉาวิสัชนา
13 มีนาคม 2562
