สังเกตเห็นที่เกิดที่ดับของความคิดและความปรุงแต่ง
อย่าไปไล่จิต อย่าไปไล่ดูความคิด
อย่าไปไล่ดูจิตที่แสดงอาการ
มันไล่ไม่ทันหรอก เพราะจิตมันเร็วมาก
แต่เราเฝ้าสังเกตเห็นที่เกิดที่ดับของมัน
เราไม่ต้องไล่มัน เราก็จะเห็นมันหมด
รู้มันหมดว่ามันเกิดที่ไหนล่ะ...?
มันเกิดที่ใจ ดับที่ใจ
"... เกิดที่ใจ แล้วดับที่ใจ ..."
มันเกิดมาจากความว่างเปล่า เกิดมาจากความไม่มีอะไร แล้วมันก็ดับหายกลับคืนไปสู่ "ความไม่มีอะไร"
เหมือนดั่ง "ต่อมน้ำ" ไม่ว่ามันจะเกิดมากน้อยเพียงใด มันเกิดขึ้นมาจาก "พื้นน้ำ" แล้วมันก็ดับหายกลับคืนไปสู่พื้นน้ำ
"พื้นน้ำ" นั้นเปรียบเหมือนเป็นความว่างเปล่า
เป็น "ใจ" ที่ว่างเปล่า เหมือนดั่งท้องฟ้า เหมือนดั่งจักรวาล
"ต่อมน้ำ" เป็นเพียงแค่ "อาการ" เป็นเพียงแค่ "กิริยา" เป็นเพียงแค่ "ปรากฏการณ์" ที่เกิดขึ้นมาจากพื้นน้ำนั้น แล้วก็ดับกลับคืนไปสู่พื้นน้ำนั้น
พื้นน้ำมันเป็นที่เกิดที่ดับของต่อมน้ำ
เปรียบเหมือน "ใจ" เป็นที่เกิดที่ดับของ "จิต" ทุกปัจจุบันขณะ
"ไม่หลงไปตามจิต ก็จะพบใจ" ที่เปรียบเหมือนเป็นพื้นน้ำ
จึงรู้ว่า.. ใจมันเป็นความว่างเปล่าจากตัวตน มันไม่มีอะไรปรากฏเลย
มันไม่มีอะไรปรากฏ
แต่มันมี "ความรู้" อยู่ในตัวมันเอง
โดยไม่ต้องพึ่งพาขันธ์ห้า ไม่ต้องพึ่งพาสิ่งใด
มันรู้ว่ามีอะไรมาเกิดในมัน แล้วดับอยู่ในมัน... ว่ามีอะไรมาเกิดที่มันและดับอยู่ที่มัน
สุดท้าย... เป็น "ใจที่ได้แต่รู้"
ไม่หลงไปตามจิตที่ปรุงแต่ง ไม่หลงไปตามสังขารที่ปรุงแต่ง กลายไปเป็น "ใจที่ได้แต่รู้"
รู้อะไรล่ะ ? ก็รู้ว่ามีอะไรมาเกิดในมัน แล้วก็ดับไปจากมัน มีอะไรมาเกิดที่มันแล้วดับไปที่มัน...
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากไฟล์เสียง
190222B-2 ไม่หลงจิต ก็พบใจ
22 กุมภาพันธ์ 2562
ฟังจากเวบไซท์ :
เสียงธรรม Archive เดือนกุมภาพันธ์ 2562 เลือกชื่อไฟล์เสียงเพื่อดาวโหลด
ชื่อไฟล์ : 190222B-2 ไม่หลงจิต ก็พบใจ (ไฟล์แนะนำ)
http://www.luangtanarongsak.org/home/index.php/sound-2562/sound-feb-62
