หลวงตาณรงศักดิ์ ขีณาลโย

กิเลสความโลภ ความโกรธ ความหลง มันจึงเป็นสิ่งที่อันตรายร้ายแรง คือถ้าหนักไปด้านโมหะ ความเพลิดเพลินเจริญใจ เป็น “นันทิ” ความเพลินใจใน รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส เพลินคิดเพลินมีอารมณ์ไปในขณะปัจจุบันนิดเดียวเอง พอดับจิตปุ๊บ... ก็ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน

ถ้าหนักไปด้าน “ความโลภ” ด้วย ก็ไปเป็นเปรต เป็นอสุรกาย ถ้าหนักไปด้าน “โทสะ” ผูกพยาบาท อาฆาตแค้น ผูกใจเจ็บ มันก็ไปเป็นสัตว์นรก มันพลาดกันนิดเดียว

เพราะฉะนั้น ทำไมพระสาวกจึงว่า นี่ขนาดตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องเกิดมาเป็นคนอีก เกิดมาเป็นเทวดาอีก ทำไมยังกลับมาไม่ได้ พระพุทธเจ้าเลยว่า ทุกขณะปัจจุบัน เราก็รู้แล้วว่า เราหนักไปด้านไหน

หนักไปด้าน “โมหะ” ความหลงเพลินใจไปในทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เพลินคิดเพลินมีอารมณ์ไป หรือหนักไปด้าน “โทสะ” หนักไปด้าน “โลภะ” ถ้าเราหนักไปด้านนี้ในขณะปัจจุบัน เราก็รู้เลยว่าทางไปเราต้องไปอบายแน่นอน

แม้แต่รู้อย่างนี้... แต่คนทั้งหลายก็ยอมที่จะหนักไปด้านราคะ โทสะ โมหะ ใครบ้างที่ไม่ไหลตามกิเลส? น้อยรายมาก

ขนวัวกับเขาวัว อะไรมากกว่ากัน? ผู้ที่ไปอบายเท่ากับขนวัว ผู้ที่เกิดมาได้มาประพฤติปฏิบัติธรรมเท่ากับเขาวัว

เพราะฉะนั้น คนที่ฟังธรรมไม่รู้เรื่องเป็นเรื่องปกติ เพราะว่าธรรมนี้เป็นธรรมให้พ้นโลก สิ้นโลก สิ้นราคะ โทสะ โมหะ สิ้นความโลภ ความโกรธ ความหลง แต่คนทั้งหลายหนักไปด้านความโลภ ความโกรธ ความหลง มันคนละทางกัน อันนี้ทางมันไปสู่อบาย

คนที่ฟังธรรมไม่รู้เรื่องไม่ต้องไปจูงเขามาหรอก ไม่ต้องไปคับแค้นใจหรอก ไม่ต้องไปพยายามหรอก มันไม่ได้ผล เพราะอะไร? มันเป็นธรรมคนละทางกัน!!!

ทางเขาเป็นธรรมที่ไปตามโลก ไหลไปตามโลก ไหลไปตามกิเลส เรารักเขา ห่วงเขา เราจะดึงเขามาให้ตาย เขาก็มาไม่ได้หรอก เพราะว่ามันเดินทางคนละเส้นทาง

ถ้าเธอเดินทางนี้เธอก็ต้องไปทางนี้ เธอเดินทางหนักไปทางโมหะ เธอก็ต้องไปเป็นสัตว์เดรัจฉาน มีความเป็นอยู่ด้วยความเพลินทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เพลินคิด เพลินมีอารมณ์ไป เธอก็ต้องไปเป็นสัตว์เดรัจฉาน เธอก็พร้อมอยู่แล้ว

ถ้าเธอหนักไปด้านความโลภ เธอก็พร้อมอยู่แล้วที่จะต้องไปเป็นเปรต เป็นอสุรกาย

ถ้าหนักไปด้านความโกรธแค้นอาฆาตพยาบาท เธอก็ต้องไปตกนรก ไปเป็นสัตว์นรกในขุมต่าง ๆ แล้วแต่ว่าความโกรธแค้นอาฆาตพยาบาทร้ายแรงขนาดไหน เธอก็ไปทำกรรมหนักเข้าไปเรื่อย ๆ แล้วแต่น้ำหนักของใจที่มีความโกรธ มีความอาฆาตพยาบาท ทีนี้กรรมนั้นก็มีผลร้ายแรง มันเดินทางในฝ่ายที่ไปเวียนว่ายตายเกิด ไปสู่อบาย... ชอบเดินทางในฝ่ายสิ้นโลก พ้นโลก มันคนละทางกัน เรารักเขามาก แต่เราจะพยายามจูง ๆ กันมา มันไม่ได้ผลหรอก เพราะว่าเขาเดินทางในทางโลก กับเราเดินทางในทางพ้นโลก... เข้าใจมั้ย?

เพราะฉะนั้น คนที่ออกจากไลน์หลวงตา เพราะฟังธรรมไม่รู้เรื่อง แล้วเขาก็จากไป เป็นเรื่องปกติ คนเก่าก็ออกกันไป คนใหม่ก็เข้ามา ฟังไม่รู้เรื่องก็ออกไป... เรื่องปกติ

เพราะว่ามันไหลไปตามกิเลสหมด กิเลสมันบังธรรมมิด ปิดไว้จนมองไม่เห็น “ธรรม”

หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากไฟล์เสียง
180413A-2 สอนอย่างที่ทำ ทำอย่างที่สอน
13 เมษายน 2561

ฟังจากยูทูป :
https://www.youtube.com/watch?v=TAG7E0O9mnQ