มันต้องมาจัดการ "ตัวเรา" ปล่อยวางตัวเรา
ให้เห็นว่ามันมี "ตัวเรา" ตัวเราผู้เข้าไปจัดการ เข้าไปดูไปรู้ไปเห็น
เห็นตัวเนี้ยว่าเป็น... "ตัวอวิชชา"
เมื่อเราเห็นว่าเป็นตัวอวิชชา คือ ความรู้สึกเป็น "ตัวเรา"...มันเป็นตัวอวิชชาตัวใหญ่
ปฏิจจสมุปบาทมันเริ่มต้นด้วยหัวขบวน คือ อวิชชา
เพราะอวิชชาเป็นปัจจัยให้เกิดสังขาร-วิญญาณ-นามรูป-สฬายตนะ-ผัสสะ-เวทนา-ตัณหา-อุปาทาน-ภพ-ชาติ-ชรามรณะ-ทุกข์
แล้วก็วนอยู่อย่างนี้ อวิชชาเป็นหัวขบวนใหญ่
งั้นความรู้สึกเป็นตัวเราผู้ไปดูไปรู้ไปเห็นไปคอยจัดการ
นี่แหละตัวเนี้ยเป็น #ตัวอวิชชาตัวใหญ่
ถ้าเราดับตัวเนี้ยได้ "ดับ"..คือปล่อยวางเขา
ปล่อยวางเขาเพราะเห็นว่าเป็นอวิชชา
ก็เลยวางหมด วางแล้วก็เลยว่างจากตัวตน
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากไฟล์เสียง
170615B-1 ความรู้สึกว่าเป็นตัวเราเป็นอวิชชาตัวใหญ่
15 มิถุนายน 60
สอบถามธรรมะและขอรับสื่อธรรม :
Official Line ID : @dhammaluangta
www.luangtanarongsak.org
FB : เพจหลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
YouTube : เสียงธรรมะ หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
YouTube (English) : Luangta Narongsak Kheenalayo
Instagram : @luangta.narongsak
Podcast / Antenna : หลวงตาณรงค์ศักดิ์
Podbean : Luangta Narongsak
Soundcloud : เสียงธรรมะ หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
