ผู้ที่สอน “ธรรมเพื่อความพ้นทุกข์” แล้วตัวเองก็ทำความเพียรในธรรมนั้นด้วย สอนเขาอย่างไร ตัวเองปฏิบัติให้ได้อย่างนั้น ตัวเองทำได้อย่างไร ปฏิบัติได้อย่างไร สอนเขาอย่างนั้น
ระหว่างสอนเขา “ธรรม” จะไหลออกไปก่อน ตอนที่ธรรมไหลไปเรายังไม่รู้เลย เรายังปฏิบัติไม่ได้เลย แต่ “ธรรม” ไหลออกจากใจไปก่อนแล้ว ธรรมของพระพุทธเจ้าผ่านใจเรา เพราะว่าเราเป็นเพียงแค่ “ทางผ่าน” ธรรมของพระพุทธเจ้า
ด้วยอานุภาพพระธรรม พุทธานุภาเวนะ ธัมมานุภาเวนะ สังฆานุภาเวนะ ก็ไหลผ่าน “ใจ” เราไปก่อนแล้ว โดยที่เรายังไม่เป็นธรรมนั้นเลย แต่ธรรมนั้นออกไปก่อนแล้ว
พอสอนเสร็จเราก็เร่งเอาธรรมนั้นน้อมมาปฏิบัติ เพราะว่าเราสอนไปแล้ว เราก็เร่งเอามาปฏิบัติทั้งคืนทั้งวัน แล้วที่สุดธรรมที่เราสอนไปก็ลงมารวมเป็น “หนึ่งเดียวกับใจ” ของเรา
พอรวมเป็นหนึ่งเดียวกับใจของเรา เราก็เอา “ธรรมที่รวมเป็นหนึ่งเดียวกับใจ” ของเรานั้นแหละ เอาไปสอนเขาอีก คือเราสอนเขายังไง แล้วเราก็กลับมาปฏิบัติให้ได้อย่างงั้น พอเราปฏิบัติได้อย่างงั้น เราก็ไปสอนเขา
เราสอนเขาปุ๊บ จากฐานที่เราสอนตรงนี้ เวลาเราสอน มีผู้มาถามเรา เดี๋ยวธรรมก็ไหลไปสูงกว่าฐานที่เราเป็น ก็จะไหลออกไปมากมายมหาศาล
พอสอนเสร็จแล้ว เราก็รีบกลับมาปฏิบัติให้ได้อย่างที่เราสอน สอนอย่างไรทำอย่างนั้น ทำอย่างไรสอนอย่างนั้น สอนเขาอย่างไร ปฏิบัติให้ได้อย่างนั้น ปฏิบัติอย่างไร สอนให้ได้อย่างนั้น สอนอย่างที่ทำ ทำอย่างที่สอน
สุดท้ายคนสอนก็ “เป็นธรรม” ไปก่อนเขาแล้ว บรรลุธรรมไปก่อน
หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
โอวาทธรรมจากไฟล์เสียง
180413A-2 สอนอย่างที่ทำ ทำอย่างที่สอน
13 เมษายน 2561
ฟังจากยูทูป :
https://www.youtube.com/watch?v=TAG7E0O9mnQ
